wat kan ik doen met mijn slaapapneu?
Ik ben nu tv aan het kijken. Het merendeel van de programma’s gaat over politiek, sport en andere ‘interessante’ programma’s. Wie geeft er nog om ‘interessante’ shows? Een fragment van een vrouw die wil scheiden van haar pasgetrouwde echtgenoot trekt mijn aandacht.
De reden voor de scheiding? Hij snurkt te hard! Ze bekent in tranen haar liefde voor haar man, maar ze kan niet langer bij hem wonen (maakt ze een grapje?!). Beiden zijn overigens enthousiaste fans van basketbal en American football.
Je favoriete sterren? JaMarcus Russell, de sensationele quarterback en de krachtige Shaquille O'Neal. Dit brengt mij ertoe een snelle Google-zoekopdracht uit te voeren over hoeveel Amerikanen snurken. Het resultaat: een ongelooflijke 45%. De favoriete sterren van het stel worden ook beïnvloed!
Nu ik uw aandacht heb, laten we het hebben over slaapapneu.
Wat deze echtgenoot mankeert (als hij er nog steeds een heeft) wordt medisch slaapapneu genoemd. Dit is een ziekte waarbij slapers ademhalingspauzes ervaren die seconden tot minuten kunnen duren. Deze langere adempauzes worden adempauzes genoemd. Ongebruikelijk oppervlakkig ademhalen tijdens het slapen kan ook als slaapapneu worden beschouwd, waarbij deze perioden van ongewoon oppervlakkig ademhalen hypopneu worden genoemd.
De hersenen detecteren doorgaans de abnormaal hoge concentratie kooldioxide en/of de abnormaal lage zuurstofconcentratie en/of de abnormaal lage pH in het bloed. Dit veroorzaakt een impuls die de persoon uit zijn slaap haalt.
Vervolgens valt ze direct of kort daarna weer in slaap, waarna de cyclus zich herhaalt. Als gevolg hiervan is de persoon de volgende dag moe en heeft hij moeite zich te concentreren of wakker te blijven.
Wat is hier het verband met snurken?
Het typische snurkgeluid ontstaat wanneer lucht door de gedeeltelijk open luchtwegen wordt geperst. Het wordt meestal geassocieerd met obstructieve slaapapneu (OSA). Andere vormen zijn centrale slaapapneu (CSA) en gemengde/complexe slaapapneu.
Obstructieve slaapapneu is de meest voorkomende vorm van deze ziekte. Het wordt veroorzaakt door een lichamelijke beperking van de luchtwegen. Deze vorm komt vooral veel voor bij mensen met overgewicht, vergrote amandelen en grote halzen en tongen. Centrale slaapapneu is het resultaat van een gebrek aan ademhalingsinspanning. Het is de minst voorkomende vorm. Gemengde/complexe slaapapneu is een combinatie van CSA en OSA.
Diagnose: slaapapneu
Een diagnose van slaapapneu kan worden gesteld op basis van een zorgvuldige medische geschiedenis. Patiënten bij wie wordt vermoed dat ze slaapapneu hebben, klagen meestal over slaperigheid overdag, vermoeidheid, prikkelbaarheid en verminderde coördinatievaardigheden en geheugen. Uw arts kan u aanraden een polysomnografie te laten maken. Bij dit onderzoek worden slaapgewoonten geobserveerd en wordt zelfs de frequentie en intensiteit van adempauzes gemeten om de ernst van slaapapneu te bepalen.
Loop ik risico op slaapapneu?
Het risico op slaapapneu is voor sommige mensen groter dan voor anderen. Het gebruikelijke slachtoffer van deze ziekte is een man, van hoge leeftijd, met overgewicht en met een grote nek. Andere factoren die verband houden met een verhoogd risico zijn onder meer: vergrote amandelen, grote tongen (kan vooral voorkomen bij mensen met het syndroom van Down), micrognathie (klein kaakbeen), alcohol- en tabaksgebruik, gebruik van sedativa, refluxoesofagitis en gevallen van slaapap-noe in de familie, hoewel ook andere factoren in twijfel worden getrokken.
Behandelingsopties
Er zijn verschillende benaderingen om de getroffenen te behandelen. In milde gevallen van slaapapneu kan zelfs een kleine verandering in uw nachtelijke slaappatroon een verschil maken. De arts kan een zijslaaphouding aanbevelen (reeds bestaande slaapapneu kan verergeren door op uw rug te slapen). Het vermijden van alcohol, slaappillen en andere kalmerende middelen wordt voor alle patiënten aanbevolen. Het is bekend dat deze de spanning in de keelspieren verminderen en daardoor leiden tot een verslechtering van de luchtstroom in de luchtwegen.
Als deze veranderingen in levensstijl niet helpen, is het misschien tijd om CPAP-therapie te proberen. De afkorting CPAP staat voor Continuous Positive Airway Pressure. De patiënt wordt aangesloten op een CPAP-apparaat dat specifiek is afgestemd op zijn of haar slaapapneu. Dit apparaat wordt gebruikt om de luchtwegen van de patiënt tijdens de slaap te stabiliseren en open te houden met behulp van lichte positieve druk.
Als CPAP niet effectief blijkt, kan een operatie worden overwogen. Het type interventie is afhankelijk van de locatie van de luchtwegstoornis. Ter hoogte van de neus zijn septoplastiek en/of een operatie aan de neusschelp mogelijk. Als het probleem zich ter hoogte van de keel bevindt, kan het verwijderen van de amandelen of het vervangen van de huig het probleem oplossen. Andere chirurgische ingrepen zijn ook beschikbaar.
Nog een laatste woord
Ik hoop echt dat de vrouw dit artikel leest voordat ze de scheidingspapieren ondertekent. Misschien is het enige dat hen scheidt van hun gelukkige huwelijk een CPAP-machine?